από το συναίσθημα του γκρεμού στον γκρεμό των συναισθημάτων.

η ηχώ στα παρακάτω τραγούδια είναι...φυσική.

Στίχοι-Παραγωγή: πυράκανθος

Βυθίζομαι

αν μη τι άλλο θα χτιζόμουν μα γκρεμίζομαι

αν μείνεις κι άλλο θα γονάτιζα μα ορκίζομαι

να μείνω όρθιος να γίνω γόρδιος

δεσμός σου από το όριο ως το άπειρο

άνθρωπος άχυρο/άνθρωπος λάφυρο 

άνθρωπος που εκλάπη ρωτώντας

-μέσα σε κραυγές και χνώτα, σιωπές και "σώπα", βράδια και φώτα-

αν αυτό που ακούει είναι η καρδιά του ή άλλη μια πόρτα

περνάει ο καιρός

περνάει και με αφήνει όπως όλοι σας γαμώτο και αυτός

για αυτό και εγώ έκαψα όλα μου τα ημερολόγια

και έσπασα με μίσος και λύσσα όλα τα ρολόγια

αποτυχία

αστόχησα κάθε στόχος που έβαλα με πέτυχε με σκότωσα

αυτοκτόνησα κάθε στίχος που έγραψα με ξέχασε

με τόσα και τόσα που έγινα και γίνονται ακόμα

χέρια τέντωσα και ξύπνησα

πικρός καφές.

τσιγάρα.

καλημέρα...

2014. θέρος.

____________________________________________________

υγ: η "φωτογραφική πλευρά" της στ:οργής δεν έχει αδρανοποιηθεί λόγω καλοκαιριού.
(αλλά θα της άρεσε να είχε γίνει αυτό.)
για λίγο καιρό ακόμα είναι τεχνικά αδύνατο(για την ακρίβεια εξαιρετικά δύσκολο και επίπονο) να τραβηχτούν φωτογραφίες.

στ:οργή will be back...