Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015
Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015
Φωτογραφίες από το μπλοκ για τους 5 (3.12 Γεν. Απεργία)
3.12.15 ημέρα γενικής απεργίας
Φωτογραφίες από το μπλοκ αλληλεγγύης στους 5 συντρόφους από την Αγία Παρασκευή που τα ξημερώματα της 12ης Νοέμβρη, άκουσαν το χτύπημα της ασφάλειας στις πόρτες τους και απειλούνται με έκδοση στην Ιταλία λόγω της συμμετοχής τους στην πορεία No-Expo.
κείμενο των 5: http://anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.gr/2015/11/5_14.html
Φωτογραφίες από το μπλοκ αλληλεγγύης στους 5 συντρόφους από την Αγία Παρασκευή που τα ξημερώματα της 12ης Νοέμβρη, άκουσαν το χτύπημα της ασφάλειας στις πόρτες τους και απειλούνται με έκδοση στην Ιταλία λόγω της συμμετοχής τους στην πορεία No-Expo.
Να οργανώσουμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις
ενάντια στην λεηλασία των ζωών μας.
ενάντια στην λεηλασία των ζωών μας.
Να μην εκδοθούν οι 5 αγωνιζόμενοι φοιτητές από την Αγία Παρασκευή.
κείμενο των 5: http://anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.gr/2015/11/5_14.html




Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015
Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015
Δάκρυα είναι αυτός ο άνεμος...
φωτιά και νότες να γεννήσει απόψε η γλώσσα μου
να γίνω χρόνος πρόσωπα κάτω από την σμίλη μου
άνεμος που καρτερώ να δροσίσει τα χείλη μου
τώρα; Καίω μυρίζω φόβο και γεύση έχω από πόλεμο
και αντί για ανάσα, θηλιά γύρω απ’ τον λαιμό.
Να γίνω ανεμομάζωμα εφ’ όρου γης,
σταγόνα στον ωκεανό, σπίθα μες στην φωτιά, φωνής ψιθύρισμα,
να γίνω σφύριγμα από αγέρι που σε ξύπνησε γλυκά και ήσυχα.
Να γίνω ανέμου φίλημα, ταξίδι αόριστο.
Για κάθε σπιθαμή μου που με βρίσκει εξόριστο
να ακονιστώ με μουσικές που δεν μου μάθανε,
να ακονιστώ με λέξεις που δεν μου μάθανε.
Στα μονοπάτια που μας κρύψανε μα τα βρήκαμε,
στη σκιά του ανέμου και της οργής που καήκαμε.
Να ψάξω για απάγκιο στις χώρες των ματιών
όσο αποκληρώνω δια παντός τις κόρες των χαρτών
Δάκρυα είναι αυτός ο άνεμος
που ‘ρχεται απ’ την ανατολή και κουρνιάζει πάνω στα στήθια μας
Δάκρυα είναι αυτός ο άνεμος
γυμνός και άσαρκος για να θυμίζει λίγο απ’ την πατρίδα μας
Ανάσα παίρνω να σε διώξω από μέσα μου
ύδωρ και παύσεις να γεννήσει απόψε η γλώσσα μου.
Να ανθίσω αγριολούλουδα στο πέρασμά μου,
όσο στερνές φωνές θα λαχταράνε την λαλιά μου.
Και η αλφαβήτα δεν μου αρκεί να σου μιλήσω.
Κούφια τα γράμματα…
Το αγέρι με το γέρικο πόδι του την φωνή μου να κλωτσάει
γιατί πονάει όσο στα αυτιά σου δεν φτάνει να σε γλυκάνει,
καημούς να γιάνει και να καλμάρει όσο θα πιάνουμε λιμάνι.
Να γίνει άνεμος να πάρει τον καπνό από το στόμα σου,
βροχή να φέρει να ποτίσει το χώμα σου.
Να κουβαλάει κραυγές να στροβιλίζει σκέψεις,
μνήμες να γίνονται οι ανεμοδαρμένες λέξεις.
Από την γη της θύελλας είμαστε φερμένοι
για αυτό δεν μας χωράνε τα απάνεμα μέρη.
Γιατί ότι έχουμε είναι ο άνεμος και όσοι συντροφεύουμε.
Και πορευόμαστε…
Δάκρυα είναι αυτός ο άνεμος
που ‘ρχεται απ’ την ανατολή και κουρνιάζει πάνω στα στήθια μας
Δάκρυα είναι αυτός ο άνεμος
γυμνός και άσαρκος για να θυμίζει λίγο απ’ την πατρίδα μας
Έρωτας είναι αυτός ο άνεμος.
Σύντροφος είναι αυτός ο άνεμος.
Συντρόφισσα είναι αυτός ο άνεμος.
Εμείς είμαστε αυτός ο άνεμος.
*το ρεφρέν είναι εμπνευσμένο από το ποίημα «ο άνεμος από την ανατολή» του παλαιστίνιου ποιητή Ταουφίκ Ζαγιάντ.
Παραγωγή-Στίχοι: πυράκανθος
Τρίτη 26 Μαΐου 2015
Παρασκευή 15 Μαΐου 2015
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)